- tayqılça(lı)
- sif. Bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik; birqıçlı. Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı. S. Vəliyev. <Adil:> Atam cəbhədən tayqılça z., qolunun biri də girdən düşmüş halda qayıtdı. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.